شرکت کار در ارتفاع منصوری

تجهیزات مورد استفاده در صنعت دسترسی با طناب

تجهیزات مورد استفاده در صنعت دسترسی به طناب ROPE ACCESS:

کلیه اقلام و تجهیزات حمایت شخصی (PPE) باید مطابق با استانداردها باشند

EN (معیار اروپایی) اصلی ترین استانداردی است که ارزش قانونی دارد

همچنین تجهیزات باید نشان (CE) را نیز به همراه داشته باشند .

CE، نشان می دهد که تجهیزات حداقل پیش نیازها و مقتضیات را دارند. ابزارها توسط یک شخص آگاه و متخصص مورد آزمایش و تست قرار گرفته، گواهی و مدرک می گیرند تا استاندارد اروپایی مربوطه را دریافت کنند. کد شماره ای که (مثلا 0120) بعد از نشان CE می آید مشخص کننده شخص متخصص یا آزمایشگاهی است که آن وسیله را تست و آزمایش کرده است

مشخصات، استانداردها، نگهداری و رسیدگی

تولید کنندگان موظفند طبق مقررات و قوانین جزییات دستورالعملها و اطلاعات مربوط به PPE را تهیه و آنها را هنگام فروش ارائه دهند. این یک روند پر هزینه محسوب می شود اما کاملا ضروریست .

اطلاعات جامعتر و مفصلتر بهمراه محصولات در کاتالوگها و بروشورها و برگه های اطلاعاتی محصولات خاص و موجودند .

لازم به ذکر است که هر کدام از اقلام CE مجزای خود را دارد. همچنین این دستورالعمل ها را در وب سایت خود شرکت www.petzl.com درج شده است .

بعنوان مثال سایر استانداردها به موارد زیر اشاره می کند :

BS            استاندارد انگلیسی

DIN           استاندارد آلمانی

AFNOR         استاندارد فرانسوی

UIAA          استاندارد جهانی فدراسیون کوهنوردی

PPE استفاده شده در تکنیکهای صنعتی دسترسی با طناب :

لطفا به خاطر داشته باشید که این فهرست جامع نمی باشد ولی جزئیاتی از لوازم و ابزارهایی که طبق استانداردهایی صنعتی هستند، به شما ارائه می شوند.

در هر قسمت از این فهرست، نشان استانداردهای اروپایی و علامت اختصاری آنها (مثلا کد نشان تولید کننده) و نکات کلیدی استفاده، مراقبت و نگهداری ذیل شده است .

استحکام و کشیدگی که در مورد طنابها به آن اشاره می شود می تواند با توجه به انواع تولید کننده ها متفاوت باشد. نتایج بدست آمده حاصل آزمایشاتی است که روی طنابها و ریسمانهای Beal مطابق با استانداردهای اروپایی EN 564 و EN 892 و EN 1891 انجام شده است .

کلاه کار در ارتفاع Helmet/:

کلاه های ایمنی می بایست همیشه با تسمه چانه بسته شده استفاده شوند. طراحی بند چانه کلاه برای کاهش خطر افتادن آن هنگام سقوط (دارای مقاومت شکستگی بیش از 50 daN)

تمامی بخش های آن را برای بررسی آسیب دیدگی خوب کنترل کنید. این کلاه ضربات جانبی را خیلی بهتر از کلاه های صنعتی استاندارد می تواند بگیرد و به دلیل تسمه های چانه ای Y شکل خود در یک حادثه سقوط یا در اثر ضربه خوردن خیلی بهتر پابرجا می ماند. گونه کلاه های ایمنی Vertex قابلیت محافظت از گوش ها و صورت را نیز دارند.

استانداردها:

CE EN 12492 _

UIAA _

ANSI Z89. 1-2009 Type I Class C _

دارای استانداردهای EN 12492 و EN397جهت حفاظت در برابر ضربه؛ استاندارد EN 397 جهت تغییر شکل جانبی و استفاده در دمای پایین.

هارنس/ Harness :

هارنس های کار در ارتفاع در مدل های مختلف و کاربردهای متفاوت برای انجام عملیات های نجات و کار و ایمنی در ارتفاع و جلوگیری از سقوط انجام می شود. جنس آنها از نایلون می باشد و در حین انجام کار نباید مواد شیمیایی با آنها برخورد نماید.

استانداردها:

CE EN 361-

CE EN 356-

CE EN 813-

CE EN 1284 type B-

ابزارهای صعودی/ BASIC:

جهت استفاده بروی یک رشته طناب با قطر 8 تا 11 میلی متر

استانداردها:

CE EN 576-

CE EN= 841 type B-

ابزارهای صعود/ CROLL:

ابزاری است مشابه ASCENSION که بدنه آن به گونه ای تغییر یافته بتوان آن را به راحتی روی هارنس متصل نمود و در سیستم صعود روی طناب استفاده کرد:

معرفی قسمتها:

1- محل اتصال تسمه نگهدارنده

2- فک خاردار

3- زبانه ایمنی

4- محل اتصال به هارنس

خصوصیات فنی:

CROLL از لحاظ کلیه خصوصیات فنی کاملا مشابه ASCENSION می باشد.

وزن : 130 گرم

CE EN 567-

CE EN=12 841 type B-

ابزارهای صعود یومار/ ASCENSION L/R

ابزاری است برای صعود روی طناب، که صورت یک طرفه عمل می کند به عبارت دیگر فک خار دار آن حرکت طناب را فقط در یک جهت امکان پذیر می کند.

در ایران از کلمه تغییر یافته ی «یومار» که از نام قدیمی روسی این وسیله جومار بسیار استفاده می شود.

کاربرد اصلی آن صعود روی طناب می باشد، اما امروزه علاوه بر صعود روی طناب، ابزاری پر کاربرد در نجات و سیستم های بالاکشی می باشد.

ابزار به تنهایی جهت صعود کارایی نداشته و برای استفاده نیازمند استفاده از پارکاب یا پله رکاب می باشد.

دارای دو نوع چپ و راست برای راحتی در استفاده در دست چپ و راست، می باشد.

نکات کاربردی اولیه:

معرفی قسمتها:

1- محل اتصال کارابین جهت ایمنی بیشتر و جلوگیری از خارج شدن طناب یا آسیب دیدگی فک

2- فک خاردار

3- زبانه ایمنی

4- نقطه اتصال اصلی

5- نقطه اتصال فرعی جهت اتصال پارکاب

6- دسته ارگونومیک

نصب روی طناب:

برای نصب یا جدا کردن ابزار کافیست زبانه ایمنی را به سمت پایین و عقب رانده تا در قسمت پشت ریل طناب قرار گیرد. پس از قرارگیری طناب داخل ریل زبانه را به حالت اول بر می گردانیم:

برای جدا کردن طناب از آن، ابتدا باید هر گونه بار (وزن) را از روی آن برداشت، در غیر این صورت امکان باز کردن زبانه ایمنی وجود ندارد.

توجه: در هر بار نصب روی طناب حتما عملکرد آن را چک کنید:

پایین دادن به مقدار کم:

در برخی موارد که نیازمند پایین آوردن ابزار به مقدار کم هستیم، می توان نوک انگشت را در قسمت بالایی فک قرار داد تا مانع از قفل آن شویم و سپس ابزار را در جهت خلاف زبانه و پایین هدایت کنیم:

مشخصات فنی:

1- قابل استفاده بر روی یک رشته طناب به قطر 8 الی 13 میلیمتر

2- مقاومت شکست بدنه و نقطه اتصال اصلی : 20 کیلو نیوتن

3- مقاومت شکست نقطه اتصال فرعی : 5 کیلو نیوتن

4- حداکثر مقاومت روی پوسته طناب و نیروی آسیب به پوسته:

قطر طناب (mm) مقدار نیروی که در آن پوسته طناب شکافته می شود (KN)
8 4
9 3/5
10 9/5
11 3/6
13 5/6

5- وزن : 195 گرم

استاندارد ها:

CE EN 567-

CE EN=12 841 type B-

NFPA 1983 Technical Use –

ابزار پشتیبان /Shunt:

جهت استفاده بروی دو رشته طناب با قطر 8 تا 11 میلی متر هر دو رشته میبایست یکسان باشند.

تک رشته با قطر 10 تا 11 میلی متر

استانداردها:

CE EN 567, UIAA-

ابزار توقف سقوط/ ASAPLOCK/ASAP :

این ابزار جهت توقف سقوط، لغزش یا فرودهای کنترل نشده حتی زمانی که کاربر بر اثر ترس ابزار رابادست گرفته طراحی شده است.

از امکانات دیگر این ابزار امکان حرکت به بالا و پایین در طول طناب بدون دخالت دست

قابل استفاده بر روی طناب های نیم استاتیک با قطر 10 تا 13 میلی متر

وزن: 425 گرم

استانداردها:

CE EN 335-

ابزار فرود/ Rig:

استانداردها:

مجهز به سیستم بازگشت خودکار جهت کاهش خطرات حرکت دستگیره

قابل استفاده بر روی طناب هایی با قطر 10.5 تا 11.5 میلی متر

امکان پایین دادن بارهای سنگین تا 200 کیلوگرم

وزن: 380 گرم

استانداردها:

CE EN=12 841 type C-

CE EN 341 class A-

NFPA 1983 Technical Use –

ابزار فرود/ ID S:

سهولت در حرکت روی سطح افقی یا کم شیب به کمک دستگیره موجود در انتهای دستگیره و ترمز ضد وحشت در صورت کشیده شدن شدید دستگیره توسط کاربر فعال شده و فرود متوقف می شود.

بادامک ایمنی ضد خطا جهت کاهش حوادث ناشی از نصب نادرست طناب در داخل ابزار

امکان پایین دادن بارهای سنگین تا 250 کیلوگرم قابل استفاده بر روی طناب هایی با قطر 10 تا 11.5 میلی متر

وزن: 530 گرم

استانداردها:

CE EN 341 class A-

CE EN 12841 type C-

NFPA 1983 Technical Use –

ابزار فرود/ STOP:

ابزاری جهت فرود رفتن بر روی طناب بوده و امروزه محبوب ترین ابزار فرود غار نوردی دنیا می باشد.

خصوصیات:

1- دسته ارگونومیک جهت آزادسازی ترمز و تنظیم سرعت فرود .

2- دارای زبانه اتصال ایمن که، بدون جدا کردن ابزار از هارنس می توان آن را باز و بسته کرد.

3- قابلیت استفاده جهت صعود از طناب در مسافت کوتاه

4- در قسمت های درگیر با طناب، داخل چرخ های آلومینیومی، قطعات فولادی به کار رفته که عمر مفید طولانی دارند.

5- دارای قطعات یدکی قابل تعویض

6- مکانیسم بسیار ساده، در صورت کثیف، گلی شدن به راحتی تمیز می شود.

          مشخصات فنی:

1- قابل استفاده بر روی یک رشته طناب به قطر 9 الی 11 میلیمتر

2- نحوه و جهت عبور طناب داخل ابزار بسیار مهم می باشد. در صورت اشتباه در جهت عبور طناب ترمز خودکار عمل نخواهد کرد. برای تاکید این مهم نحوه عبور طناب در دو قسمت ابزار حک شده است.

3- این ابزار بروی طناب، متناسب با قطر و نیروی وارده شده، شروع به سر خوردن می کند:

قطر طناب (mm) شروع سر خوردن (KN)
9 2
10 4
11 5

4- حداکثر سرعت فرود: 2 متر در ثانیه

5- حداکثر طول فرود: 100متر

6- میزان بار نرمان: 30 الی 150 کیلوگرم

7- مقاومت شکست بدنه: 12 کیلو نیوتن

8- بار ایمن کاری (SWL) : 1نفر

9- بار ایمن کاری (SWL) در حالت نجات: 2 نفر

10- وزن : 326 گرم

11- استانداردها: Class A EN 341و CE 0197

نکات قابل توجه:

1- فرود:

در هنگام فرود باید به این نکته توجه داشت که، قبل از آزاد کردن ترمز خودکار، طناب انتهایی را با دست گرفته و آماده کنترل به صورتی دستی می شویم، سپس ترمز را آزاد و متناسب با سرعت موردنیاز اجازه حرکت طناب را در دست می دهیم.

برای توقف نیز عکس همین کار را انجام داده، بدین صورت که ابتدا ترمز را رها و سپس طناب انتهایی را رها می کنیم.

2- قفل:

برای جلوگیری از فرود یا سر خوردن تصادفی، این ابزار نیازمند قفل مکانیکی می باشد به عبارت دیگر در حالت تعلیق در هر توقف الزامااین را باید قفل نمود، که دارای دو نوع ذیل است:

ترمز موقت:

برای قفل کردن ابزار در حالت موقت و لحظه ای:

ترمز دائم:

قفلی بسیار مطمئن جهت مدت طولانی

3- ایجاد شکست

برای کنترل بهتر و کاهش سرعت فرود می توان با استفاده از یک کارابین (الزاما پیچ دار) در طناب انتهایی یک شکست ایجاد نمود و اصطکاک را افزایش داد:

روشی دیگر جهت افزایش اصطکاک

در این روش با تغییر زاویه طناب انتهایی شکست ایجاد می شود

4- حذف سیستم ترمز خودکار

بر روی قطعه دسته، سوراخی تعبیه شده که در صورت نصب یک عدد کارابین در آن، سیستم ترمز خودکار حذف شده و ابزار با استفاده از قدرت دست کنترل می گردد.

در این حالت حتما باید از کارابین شکست استفاده نمود، می توان از همان کارابین متصل به سوراخ دسته جهت ایجاد شکست استفاده کرد.

توجه: در این شیوه، حتما باید از ابزار بک آپ استفاده شود.

با استفاده از این روش این ابزار عملکردی مشابه ابزار SIMPLE خواهد داشت.

5- قطعات یدکی:

برای این ابزار قطعات زیر موجود می باشد. که در صورت نیاز می توان انها را تعویض نمود.

در هنگام بستن پیچ ها باید به این نکته توجه داشت که حداکثر نیروی وارده بر پیچ توسط آچار، نباید از 20Nm بیشتر باشد. برای این کار می توان از تورک متر استفاده نمود. همچنین می توان برای اطمینان بیشتر از چسب پیچ هم استفاده نمود.

روغن کاری:

هرگز از روغن چرخ خیاطی یا انواع مشابه جهت روغن کاری تجهیزات فنی استفاده نکنید زیرا:

روی ابزار به صورت جرم باقی می ماند در صورت برخورد با تجهیزات پارچه ای (TEXTILE) مانند هارنس، طناب اسلینگ و … باعث ایجاد آسیب می گردد.

– این نوع روغن ها جاذب ذرات و گرد غبار هستند که در صورت استفاده پس از مدتی ذرات و گرد غبار زیادی روی آن جمع می گردد.

برای روغن کاری قطعات می توان از اسپری WD40 استفاده نمود که علاوه بر خاصیت زنگزدایی و روان کنندگی، خواص مضر روغن های چرخ خیاطی را ندارد.

مایلون رپید/ Maillon Rapide

12275 EN (نوع Q) و EN 362 (کلاس Q)

تنها مایلون رپیدها هستند که دارای نشان CE بوده و بعنوان PPE ارائه و استفاده می شوند. همه انواع مایلون رپیدها از نظر شکلی یا استحکام مناسب قرار گرفتن در کلاس PPE نیستند. برخی از مایلون رپیدها قابلیت این را دارند تا بار را در چندین جهت توسط کارابین ها حمل کنند و به این دلیل مزیت دارند. پیچ مایلون رپیدها باید کاملا بسته باشد، بعنوان مثال هیچ دنده ای هنگامی که بار روی آن می افتد دیده نشود. اگر کاملا بسته نباشند نمی توانند بطور کاملی کشیدگی بار را تحمل کنند. دندانه ها و پیچ بار را بررسی کنید و در صورت نیاز روغن کاری کنید. توجه داشته باشید که هیچ مایلون رپیدی را هنگام باز بودن زیر بار حتی بار بدن قرار ندهید در غیر این صورت تغییر شکل می دهد.

WILL= 1/5 * BL

(breaking load) BL: بار شکست

(working load limit) WILL: حد بار کاری

انواع قطر سطح مقطع WILL BL کد
Semi-Circular steel 10 mm 900 kg 4500 kg PEESCZ 10
Delta Steel 10 mm 900 kg 4500 kg PEESDZ 10
Olval Steel std 8 mm 700 kg 3500 kg PEESNZ 08
Olval Steel std 9 mm 900 kg 4500 kg PEESNZ 09
Olval Steel Long 7 mm 500 kg 2500 kg PEESOZ 07
Olval Steel Long 8 mm 650 kg 3250 kg PEESOZ 08

کاربین (KARABINER)

حلقه ای فلزی با جنس و اشکال گوناگون که جهت اتصالات به کار می رود. و دارای تقسیم بندی گوناگون می باشد.

اطلاعات پایه در مورد کارابین ها:

بر روی بدنه علاوه بر نام کارخانه، مدل، تاریخ تولید، سریال، استاندارد ها و… اطلاعات فنی به شرح ذیل حک می گردد:

مقاومت کاربین در محور طولی

مقاومت کارابین در محور عرضی

مقاومت بدنه ی اصلی کارابین (در صورت باز بودن دهنه)

تقسیم بندی کارابین ها از لحاظ دهانه:

دارای دو نوع ساده و پیچ دار می باشد.

نوع پیچدار دارای امنیت بالا جهت خارج شدن اتفاقی و اشتباهی ابزار، طناب و… از داخل آن، می باشد. به همین دلیل در غار نوردی بیشتر مورد توجه است.

تقسیم بندی کارابین ها از لحاظ جنس:

به دو نوع آلومینیوم و فولادی تقسیم می گردد:

کارابین های فولادی:

از جنس استیلنس استیل بوده و دارای خصوصیات زیر است:

معایب:

وزن زیاد (در حدود 160 گرم)

مزایا:

مقاومت بسیار بالا در مقابل ضرب دیدگی و افتادن از ارتفاع

مقاومت بسیار بالا در وضعیتهای خمش و شکست (در چنین وضعیتهایی این کارابین خم میشود ولی بار را نگه می دارد).

مقاومت بالا در مقابل خوردگی توسط مواد خورنده (در طبیعت مانند: آبهای آهکی درون غار).

قیمت بسیار کم

از کارابینهای فولادی معمولا در نقاط تکیه گاه استفاده می گردد، همچنین در غارهایی که با آبهای آهکی تماس داریم از آن استفاده می کنیم.

کارابین های آلومینیومی:

مزایا:

وزن بسیار کم (نوع معمولی: حدود 80 گرم و نوع فوق سبک 50 گرم)

معایب:

مقاومت کم در مقابل ضرب دیدگی و افتادن از ارتفاع

مقاومت بسیار کم در وضعیت های خمش و شکست (در چنین وضعیتهای این کارابین خم می شود ولی بار را نگه می دارد).

مقاومت متوسط در مقابل خوردگی توسط مواد خورنده (در طبیعت مانند: آبهای آهکی درون غار)

این کارابینها به علت وزن کم آنها، در اتصالات بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند، به همین دلیل دارای تنوع گوناگون می باشند.

تقسیم بندی از لحاظ شکل:

1- بیضی:

پر کاربردترین نوع کارابین در غار نوردی و سایر ورزش

ها می باشد. به علت شکل متقارن با کلیه ابزارها به خصوص قرقره ها (قرقره های دارای دو صفحه با فاصله از هم) به خوبی کار می کند، همچنین دارای قیمت پایین تری نسبت به سایر انواع، می باشد.

2- D شکل

بیشتر در اتصال ابزارهای فرود و حمایت به هارنس مورد استفاده قرار می گیرد، طراحی D شکل این نوع کارابین ها باعث می شود تا ابزار فرود یا حمایت، روی قوس بالایی کارابین لیز خورده و همیشه در گوشه ی بالایی کارابین قرار گیرد.

3- گلابی

این نوع کارابین دارای یک سر باریک و یک سر عریض می باشد. قسمت عریض آن جهت اتصال چند ابزار و گره به صورت همزمان، طراحی شده است. همچنین در گذشته (همینطور امروزه) برای حمایت با استفاده از گره حمایت گزینه ای فوق العاده بوده است. از دیگر خصوصیات این نوع کارابین دهانه عریض آن، هنگام باز شدن است.

به علت کاربرد چند منظوره این نوع کارابین، نوع فوق سبک آن نیز تولید شده است.

4- نیم دایره:

این کارابین به گونه ای طراحی شده است که توانایی تحمل بار از سه جهت را دارا می باشد.

5- نامتقارن:

این نوع کارابین ترکیبی از کارابین گلابی شکل و نوع D شکل می باشد. کارابینی چند منظوره برای تمام رشته ها از جمله غارنوردی می باشد. دهانه عرض و ظرفیت بالای این نوع کارابین و همچنین سطح مقطع توخالی (لوله ای) از جمله خصوصیات برتر این کارابین می باشد.

6- دو قسمتی:

این نوع کارابین علاوه به یک قسمت کارابین، دارای قسمتی مجزا و کارابین شکل بوده که جهت ایجاد شکست در هنگام فرود (خصوصا SIMPLE) می باشد. این قسمت فقط جهت ایجاد شکست مورد استفاده قرار می گیرد.

تقسیم بندی از لحاظ نوع قفل دهانه:

1- ساده (بدون قفل)

دهانه این کارابین به صورت فنری باز و بسته میشود و هیچگونه قفلی در آن وجود ندارد، از این کارابین بیشتر در صعودهای ورزشی سنگنوردی و یخ نوردی و سایر رشته استفاده می شود. در غارنوردی استفاده چندانی ندارد.

2- پیچ ساده (SCREW LOCK)

این نوع پیچ به صورت دستی باز و بسته می شود، این نوع کارابینها دارای نوار هشدار قرمز رنگی در محل پیچ می باشند که در صورت باز بودن پیچ کارابین نوار قرمز رنگ به نشانه هشدار دیده می شود و با بسته شدن پیچ، نوار قرمز رنگ زیر قسمت پیچ پنهان می شود.

این نوع کارابینها به علت عدم وجود فنرها و سیستمهای پیچیده مانند سایر انواع، در محیط های گل آلوده و کثیف به راحتی کار می کند و در صورت گل آلوده شدن به راحتی تمیز می شود و به همین علت در غارنوردی کاربری بیشتری دارد.

3- اتوماتیک سه مرحله ای (TRIACT LOCK)

این نوع قفل به صورت اتوماتیک بسته میشود. برای باز کردن آن سه مرحله را باید انجام داد:

1- حرکت دهانه به سمت بالا 2- چرخش زبانه در جهت عقربه های ساعت 3- حرکت زبانه به سمت داخل برای بستن آن کافیست زبانه را در حال باز رها کنیم، فنرهای موجود در سیستم با سرعتی در حدود 1/0 ثانیه سه مرحله فوق را به صورت عکس انجام می دهند. باید دقت داشت که هنگام بستن بسته شدن کامل آن را با چشم مشاهده نمود زیرا ممکن است قسمتهای لباس، تسمه های هارنس و… مانع از بسته شدن کامل آن گردند. امنیت بسیار بالا در مقابل باز شدن اتفاقی از مزایای این سیستم می باشد. همچنین این نوع قفل را به راحتی می توان با در دست داشتن دسکتش هم، باز کرد.

به علت وجود سیستم پیچیده در قفل، در غارهایی که در معرض گل و آلودگی می باشند، مورد استفاده قرار نمی گیرد.

4- اتوماتیک توپی (BALL LOCK)

از دیگر سیستمهای قفل اتوماتیک می باشد. برای باز کردن آن سه مرحله را باید انجام داد:

1- فشردن توپ سبز رنگ به سمت داخل 2- چرخش زبانه در جهت عقربه های ساعت 3- حرکت زبانه به سمت داخل

برای بستن آن کافیست زبانه را در حال باز رها کنیم، فنرهای موجود در سیستم با سرعتی در حدود 1/0 ثانیه سه مرحله فوق را به صورت عکس انجام می دهند. باید دقت داشت که هنگام بستن بسته شدن کامل آن را با چشم مشاهده نمود زیرا ممکن است قسمتهای لباس، تسمه های هارنس و… مانع از بسته شدن کامل آن گردند. امنیت بسیار بالا در مقابل باز شدن اتفاقی از مزایای این سیستم می باشد. توپ سبز رنگ به علامت تائید بسته بودن کارابین بوده و در صورت عدم بسته شدن کامل نمایان نخواهد بود. این نوع کارابین را به راحتی می توان توسط یک دست باز کرد.

حلقه هایی اتصال میلون:

حلقه هایی مشایه کارابین اما متفاوت با آن!

زبانه این حلقه ها به صورت یک پیچ شش وجهی که توسط آچار بسته میشود، طراحی شده است و نقاطی به کار می روند که نیازمند یک حلقه بسته می باشیم. پس از بسته شدن آن توسط آچار به منزله یک حلقه بسته تلقی می شود. امنیت بسیار بالا در این حلقه ها آنها را گزینه ای عالی جهت نقاط ثابت تکه گاه ها قرار داده است. که دارای انواع گوناگون می باشد:

1- مدل GO

GO N7:

میلون بیضی شکل ساخته شده از استیلنس استیل برای استفاده در نقاط تکیه گاه، اتصال لنیاردها به هارنس و… کاربرد دارند. قطر سطح مقطع آن 7 میلیمتر می باشد.

GO N^ 7:

میلون بیضی شکل ساخته شده از استیلنس استیل برای استفاده در نقاط تکیه گاه، اتصال لنیاردها به هارنس و… کاربرد دارند. قطر سطح مقطع آن 7 میلیمتر می باشد.

GO N^ 5:

میلون بیضی شکل ساخته شده از استیلنس استیل که در غار نوردی برای اتصال پا رکاب و نردبان مورد استفاده قرار می گیرد. قابل ذکر است که مقاومت طولی این کارابین 4 کیلونیوتن می باشد.

2- مدل های دارای پیچ سریع

این مدل ها دارای تعداد دور پیچ کمتری (4 دور) نسبت مدل GO بوده و بسیار سریع می توان آن را باز و بسته نمود. دهانه عریض از دیگر ویژگی های این نوع می باشد.

SPEEDY: نوع آلومینیومی

PERESTO : نوع فولادی

3-DELTA

شکل مثلثی آن باعث شده تا مقاومت بسیار بالایی در هنگام که از سه جهت به آن بار وارد می شود، داشته باشد. از جنس استیلنس استیل سانه شده و دارای دو سایز 8 و 10 می باشد.

DELTA N^8

DELTA N^10

4- DEMI ROND

به شکل نیم دایره بوده و توانایی تحمل بار در چندین جهت مختلف را دارا می باشد. بیشترین کاربرد آن در غارنوردی جهت اتصال حلقه های هارنس و ایجاد حلقه نیمه دائمی بر روی هارنس می باشد.

نکات مهم در استفاده کارابین:

وضعیتهای بسیار خطرناک:

1- وارد آمدن بار در محور عرضی کارابین و دهانه

به علت مقاومت کم کارابین در چنین حالتی، باید دقت داشت که هیچ وقت کارابین در چنین حالتی قرار نگیرد، معمولا به صورت اتفاقی در اثر جا به جا شدن ابزارها و طناب های درون کارابین و گیر کردن آنها به قسمت قفل کارابین چنین حالتی اتفاق می افتد.

2- قرار گرفتن کارابین در وضعیت پیچش و شکست:

پیچش:

در اثر گردش کارابین حول محور طولی زمانی که به یه نقطه متصل شده و تحت بار قرار دارد، کارابین های آلومینیومی می شکنند و کارابین های فولادی خم شده و علاوه بر آسیب دیدگی مقدمات خطرات بعدی را فراهم می آورند. باید دقت داشت هیچگاه روی کارابینی که تحت بار است ایجاد چرخش نکنیم.

شکست:

در اثر وارد آمدن فشار ناشی از دیواره های سنگی، لبه های تیز سنگی و… هنگامی که کارابین تحت بار می باشد اتفاق می افتد؛ در این حالت آلومینیومی می شکنند و کارابین های فولادی خم شده و علاوه بر آسیب دیدگی مقدمات خطرات بعدی را فراهم می آورند.

باید دقت داشت که کارابین در چنین حالتی قرار نگیرد، برای این منظور انتخاب نطقه ی مناسب جهت ایجاد تکیه گاه، از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد.

حلقه های یا Foot loops

Lyon LIFL (حلقه پای قابل تنظیم) تسمه پا Petzl C49 Foot Pro یا Petzl C47 حلقه پاها قابلیت تحمل بار را ندارند. حلقه پا می تواند از طناب کم استرچ، تسمه یا ریسمان استاتیک ساخته شده باشد. معمولا با اتصال به تسمه ایمنی یا دم گاوی های و ابزار صعود دسته دار استفاده می شوند.

هر گونه ساییدگی، خراشیدگی، بریدگی یا سایر صدمات مکانیکی یا خرابی در حاشیه یا دوختها را بررسی کنید.

اتریر ETRIERS

Petzl C25 Etrier یا etrier چهار پله (LC25)Lyon یا etrier پنچ پله (LC26) یک اتریر (نردبان تسمه ای) ابزار ایدآلی برای تجهیزاتی است که در صعود کمکی (Climing Aid) یا بعنوان حلقه پا می باشد. این وسیله تحمل بار را ندارد.

یک etrier شامل چند حلقه مختلف (معمولا چهار) پا جهت ارائه گزینه های مختلف برای ارتفاع پا می باشد. این امکان را به شما می دهد تا روی پای خود بنشینید تا تعادل خود را حفظ کرده و از کشش دستها کم کنیم. مطمئن باشید!

اسلینگهای تسمه ای

EN 566 و/ یا EN 795 کلاس B

اسلینگ ها (تسمه ها) سیاه پهن Lyon 18 mm در اندازه های 60 cm و 120 cm رایج می باشند.

(LSL 18.120 , lsl 18.060)

شکست بار آنها بیش از 22 KN می باشد.

ساییدگی و خراشیدگی، پارگی یا سایر آسیبهای مکانیکی یا نقص در حاشیه ها و دوخت کنترل شود. تسمه ها (اسلینگها) معمولا از جنس نایلون هستند و باید همانند طنابها نگهداری و رسیدگی شوند.

اسلینگها آسان تر از طنابها استفاده می شوند چرا که پوشش محافظ را ندارند. پیچیدن یک محافظ طناب به دور تسمه می تواند از آن محافظت کند. در عوض تسمه ها (اسلینگها) را با یک آستین (روکش) متصل به آن خریداری کنید. (مثلا LSL 18.120S , LSL18.060S)

تسمه های گره خورده ضعیف تر از دوخته شده ها می باشند. قبل از استفاده گره های آنها را بررسی کنید. توصیه می شود که فقط تسمه های دوخته شده را برای PPE بکار ببرید. تسمه ها همچنین می توانند از طناب یا طنابچه ساخته شوند. یک گره مناسب مثل گره دو سر یا سه سر طناب می بایست بکار برده شوند.

صندلیهای راحتی

صندلی راحتی Lyon (LS52S کوچک- Ls52L بزرگ) یا Petzl Podium

مورد استفاده صندلی ها زمانی است که کاربران باید برای مدتی بیش از چند دقیقه در حالت معلق بمانند، به خاطر داشته باشید که هارنس باید اتصال اصلی را به طناب داشته باشد. صندلی ها معمولا برای اتصال سطل ها و ابزارهای کوچک بکار می روند. با این کار وزن اضافه از روی هارنس برداشته می شود. هر نوع ساییدگی، بریدگی یا دیگر آسیب های مکانیکی و نقص در بافت ها و دوخت ها را بررسی کنید. حلقه های، اتصالات اصلی، سگک های آن را نیز کاملا مورد بررسی قرار دهید.

لنیاردهای جذب انرژی

طبق EN355 باید تائید شوند.

فقط لنیارد های جذب انرژی جهت جلوگیری از سقوط بکار می روند. لنیاردها معمولا از طناب یا تسمه ساخته شده اند.

حداکثر طول آنها (به انضمام اتصالات) تماما 2m می باشد. هرگز به طول آن نیفزایید.

حداکثر نیروی ضربه باری که در یک سقوط مجاز است 6KN می باشد (تقریبا 600 kg اگر هر 10kg= 1kN).

محدود کردن این نیرو تا 6KN با پخش توسعه و افزایش لنیارد بدست می آید. این افزایش مستلزم آن است که از میزان فضای آزاد در زیر پای کاربر اطمینان و اطلاع داشته باشیم.

تولیدکنندگان موظفند اطلاعات کافی درباره میزان افزایش طول این محصولات ساختار این محصولات در اختیار مصرف کنندگان قرار دهند- بنابراین ضروری است که این اطلاعات مطالعه و در جای مطمئن نگهداری و مرتبا مورد توجه قرار گیرند.

تا جائیکه امکان دارد لنیارد ها می بایست آنقدر بالا قرار بگیرد تا ظرفیت فاصله سقوط را کاهش دهد. جهت ایجاد یک اتصال موقتی در سازه ها هنگامی که در حرکت هستید لنیارد جفتی یا دوقلو باید بکار رود.

هرگز از دو تسمه مجزا با جاذب انرژی های مجزا استفاده نکنید. در هنگام سقوط بار بین دو جاذب موجود تقسیم می شود و این از پخش صحیح انرژی جلوگیری کرده و ضربه را تا 12 کیلونیوتن افزایش می دهد.

هنگامی که از لنیاردهای دوقلو استفاده می کنید هرگز یکی از سرهای آن را به سازه و سر دیگر آن را به هارنس خود متصل نکنید. (عکس سمت راست) در حادثه سقوط لنیارد باز شده انرژی در آن پخش شده و اندکی بعد به لنیاردی که به هارنس متصل است منتقل شده و از افزایش جذب انرژی جلوگیری می کند.

طناب (ROPE):

جزوه تجهیزات پایه و اساسی غارنوردی عمودی و محور اصلی بالا و پایین رفتن در چاه ها می باشد. در دو دسته کلی KERNMANTAL و UNKERNMANTAL تقسیم می شود:

طناب های UNKERNMANTAL:

طناب های که از یک جز تشکیل شده و امروزه استفاده از آنها در فعالیتهای عمودی منسوخ شده است.

طناب های KERNMANTAL:

اساس این طناب ها بر ساخت دو قسمتی آن می باشد:

هسته: رشته های اصلی طناب که در مرکز آن قرار دارند.

پوسته: رشته هایی مجزا از پوسته که برای محافظت پوسته همزمان با بافت هسته بر روی آن بافته می شود. دارای انواع مختلف جهت فعالیتهای مختلف می باشد.

طنابها دارای قطرهای گوناگون جهت کاربردهای مختلف می باشند.

قطر نوع کاربرد
2-4 میلیمتر جهت حمایل کردن ابزارهایی نظری چکش، SHUNT و…
5-6 میلیمتر جهت ایجاد گره های چفت شوند مانند پروسیک
7-9 میلیمتر در گذشته جهت طناب انفرادی و امروزه جهت ایجاد تکیه گاه ها
8-12 میلیمتر جهت انجام فعالیتهای عمودی، در انواع مختلف برای ورزشهای مختلف

طناب ها عموما به دو نوع زیر تقسیم بندی می شوند:

1- DYNAMIC

این نوع طناب ها دارای خاصیت کشسانی بوده (حدود 12%) و برای جذب سقوط در رشته های کوهنوردی، سنگنوردی، یخنوردی و… مورد استفاده قرار می گیرد. دارای انواع و ویژگی های متنوع بوده که در رشته های ورزشی مربوطه مورد بررسی قرار می گیرد.

2- LOW STRENGHT

کم کش، نیمه استاتیک

این نوع طنابها دارای حداقل خاصیت کشسانی می باشند. میزان کشسانی آنها بسته مدل و قطر آنها در حدود 5/6- 2% می باشد.

3- در فعالیت غارنوردی برای کنترل بهتر هنگام فرود رفتن و همچنین مصرف انرژی کمتر و راحتی در صعود و بالاکشی بارها، طناب های کم کش (LOW STRENGHT) مورد استفاده قرار می گیرند.

قطر 8-9 میلیمتر جهت تیم های حرفه ای غارنوردی مورد استفاده قرار می گیرد و قطر 10-11 کاربردی عمومی در غارنوردی دارد.

در مورد طناب های غارنوردی ویژگی های زیر مورد توجه است:

مقاومت گسیختگی:

حداقل میزان تحمل طناب در مقابل کشش که طی تستهای گوناگون، بدست می آید به عنوان مقاومت گسیختگی آن طناب بیان می گردد. معمولا بین 18 الی 30 کیلونیوتن می باشد.

میزان کش آمدگی:

این میزان در آزمایشگاه و در شرایط ویژه بررسی شده به صورت اختصار میزان کش آمدگی در هر 100 متر طناب به صورت درصد بیان می گردد. که معمولا بین 2-6% می باشد.

هر چه میزان کش آمدگی طناب کمتر باشد شرایط بهتری جهت فعالیت عمودی، فراهم خواهد شد.

درصد حجم پوسته:

عبارت است از میزان ضخامت پوسته ی طناب هر چه قدر این میزان بیشتر باشد مقاومت طناب در برابر سائیدگی بیشتر شده و در مقابل از انعطاف آن کاسته می شود. معمولا رقمی در حدود 38-43% کل حجم طناب را تشکیل می دهد.

وزن هر متر:

با توجه اینکه میزان دقت اندازه گیری قطر بسیار کمتر از میزان اندازه گیری وزن می باشد، در نگاه تخصصی هنگام بررسی طنابها از این گزینه نیز می توان بهره جست.

استانداردها:

EN1891 ,EN892 _

AS4143.3 _

ردیابی خصوصیات طناب:

ویژگی هایی شامل: استاندارد، نام مدل، قطر، نوع و سال تولید طناب در نواری زرد زنگ که در مرکز هسته قرار داده می شود، قابل ردیابیست، همچنین این اطلاعات بر روی برچسبهایی در ابتدا و انتهایی طناب درج می گردند.

از آنجا که برخی از طناب های (LOW STRENGHT) در قرقره های 200 متری فروخته می شوند، هنگام تقسیم طناب به قسمتهای کوچک تر می توان توسط برچسبهای مخصوص علامت گذاری طناب، این اطلاعات را مجددا در ابتدا و انتهای هر طناب درج نمود. همچنین علاوه بر اطلاعات ذکر شده می توان نام یا علامت صاحب آن را نیز در آن درج کرد که گزینه ای عالی جهت شناسایی و ردیابی طناب ها می باشد.

RFID:

تراشه ای بسیار کوچک ضد آب و ضد ضربه می باشد که بدون استفاده از باتری قادر است اطلاعات وارد شده در آن را توسط دستگاه RFID READER به رایانه شخصی شما انتقال دهد. این تراشه توسط سرنگ مخصوص آن به انتهای طناب ها تزریق می شود و شما می توانید توسط نرم افزارهای مربوطه به مدیریت استفاده از طناب ها بپردازید. همچنین با نصب دستگاه خواننده تراشه در ورودی یا خروجی انبار می توانید سوابق طناب های خود را به صورت سریع و دقیق بررسی کنید، این سیستم در باشگاه ها بسیار مورد استفاده است.

همچنین اشکال دیگری از آن جهت اتصال به هارنس با کیسه های حمل بار موجود می باشد که توسط بستهای پلاستیکی به نقطه مورد نظر متصل می گردند.

علامت گذاری طناب:

برای علامت گذاری قسمت های مختلف طناب با توجه به شرایط و نیازها (به طور مثال وسط طناب) می توان از جوهر مخصوص علامت گذاری طناب که توسط کارخانه BEAL تولید می شود استفاده کرد. این جوهر توسط غلطکی که بر روی ظرف آن تعبیه شده است مورد استفاده قرار می گیرد.

قابل توجه است که استفاده از هر گونه مواد شیمیایی مانند جوهر خود نویس، ماژیک، رنگ و… باعث آسیب دیدگی طناب می گردد و ممکن است باعث کاهش مقاومت شود.

آسیب های طناب:

توجه: با توجه به اهمیت و شیوع زیاد آسیب دیدگی طناب، نکات اولیه در مورد آسیب های طناب در این قسمت ذکر می شود تا آگاهی لازم جهت ممانعت از ایجاد آسیب توسط غارنورد سطح 1 بدست آید.

در صورت وجود طناب آسیب دیده ی مشکوک قبل از استفاده مجدد از آن، موضوع را با غارنورد سطوح 2 و 3 به اشتراک بگذارید و از او جهت بازرسی طناب کمک بخواهید.

طناب ها به علت جنس نرم و آسیب پذیری که دارند، توسط عوامل مختلفی دچار آسیب فیزیکی و فرسایش می گردند که لازم است نکات لازم را جهت کاهش این آسیبها در نظر گرفت؛ این آسیبها به سه دسته کلی تقسیم می گردند:

1- آسیبهای وارد شده حین استفاده

شامل آسیبهایی است که به علت استفاده نادرست به طناب وارد می شود:

الف) سائیدگی و برش:

بر اثر کشیده شدن طنابی که تحت بار است بر روی لبه های تیز و سطوح سنگی به وجود می آید.

در صورت آسیب دیدگی بیش از حد پوسته طناب، باید از محل سائیدگی بریده شود.

ب) شکستگی هسته:

در اثر قرار گیری طنابی که تحت بار است بر روی لبه تیز، رشته های هسته طناب دچار شکستگی میشوند.

در این حالت ممکن است پوسته دچار آسیب نگردد، برای چک کردن آن می توان از روش چک چشمی مطابق شکل زیر استفاده کرد.

در این حالت طناب باید از محل شکستگی بریده شود.

ج) سوختگی پوسته:

در اثر فرود رفتن طولانی با ابزارهایی نظیر هشت فرود، حرارت حاصل از اصطکاک بین ابزار فرود و طناب باعث سوخت پوسته میشود. طول سوختگی معمولا چند متر می باشد که باید از طناب جدا شود.

سوختگی پوسته علاوه بر خشک ضمخت شدن طناب، آمادگی طناب را جهت شکافته شدن پوسته، دارا می باشد.

خاک و گل:

2- آسیب های وارد شده حین شستشو

آسیب های وارد شده حین انبارداری

جلیقه نجات یا Buoyancy

این جلیقه زمانی که بر روی آب کار می کنیم مورد استفاده قرار می گیرند (وجود یک قایق کمکی یا نجات در اطراف نیز لازم است) این جلیقه ها باید به گونه ای باشند که پس از استفاده کاربر گشاد نشوند. توجه داشته باشید که اصلا در زیر از آن استفاده نشود- خصوصا نوع بادی آن.

قبل از استفاده دستورالعملهای آن را مطالعه کنید.

لباس کار یکسره

کاربران هنگامی که طبق کتاب راهنمای ایراتا فعالیت می کنند باید لباس کار یک سره مناسب به تن داشته باشند. لباس های کار باید دارای Velcro یا زیپ بوده و نسبتا ضد باد باشند. لباس های کار حرارتی Thermal برای شرایط آب و هوایی سرد توصیه می شوند. لباس های ضد آب نیز در موقعیت های مرطوب و بارانی باید استفاده شوند. استفاده از لباس های کاری ضد آتش را نیز در نظر داشته باشید.

پوشش پا

کاربران ملزم به پوشیدن پوشش پا یا کفش مناسب برای محافظت از پاها در هنگام کار می باشند. (طبق کتاب های راهنمای ایراتا) کفش ها باید ساختاری محکم داشته باشند. توجه داشته باشید که کفش ها باید از قوانین یا آئین نامه های جاری مطابقت داشته باشند یا اینکه ثابت شود که پوشش های غیر ایمن مناسب ترند. (هنگام تمرین یا هنگام شستشوی پنجره ها در این مورد ارزیابی احتمالات و محیط باید انجام شود).

عینک های ایمنی

عینک های ایمنی هنگام کارهایی که امکان پرتاب اجسام خارجی یا مواد شیمیایی به چشم وجود دارد باید مورد استفاده قرار بگیرند. نقاب های کامل در موقعیت های بخصوص مخصوصا هنگام استفاده از ابزارهای تیزکن ضروری است. استفاده از آنها باید بهمراه کلاه ایمنی مورد توجه قرار گیرد.

پیشنهادات بیشتر در EN166 و EN167 و EN168 ارائه شده است. قبل از استفاده دستورات آن را بررسی کنید.

دستکش ها

از دستکش ها زمانی که ابزارها یا محصولات دستی که ممکن است سبب آسیب یا عوارض طولانی مدت شوند مورد استفاده میشوند. در صورت تاثیر چنین اقلامی به عنوان تاثیرگذار بر ابزار حمایت شخصی PPE باید به آن توجه و رسیدگی شود. به استانداردهای EN347 و EN388 و EN407 و EN420 مراجعه کنید.

محافظ تنفسی/ ماسک تنفسی

در موقعیتی که خطر تنفس مواد شیمیایی آسیب زننده یا گرد و غبار باشد ملزم به استفاده از محافظ با ماسک های تنفسی هستیم. به EN مربوطه یا توصیه های تولید کننده آن مراجعه کنید.

محافظ گوش/ گوشیها

گوشی ها یا محافظ های شنوایی مشابه با توجه به این آیین نامه جاری (آیین نامه های سر و صدا در کار 1989 که در سال 2005 و 2006 به روز رسیده اند) باید مورد استفاده قرار گیرند. با کلاه ایمنی باید هماهنگ و سازگار باشند.

فاکتورهای ایمنی:

1. MBL (Minimum Breaking Load) حداقل بار شکست:

عبارت است از کمترین میزان فشاری که هنگام تست چند نمونه از یک محصول موجب شکست یا از هم گسیختگی آن می شود.

2. WLL (Working Load Limit) بار مجاز کاری:

حداکثر باری که مجاز هستیم به یک ابزار اعمال نماییم و در این میزان بار ابزار بدون مشکل و به راحتی کار می کند. معمولا توسط کارخانه محاسبه و روی ابزار حک می شود. در صورت نبود این ضریب روی ابزار می توان از روش ذیل محاسبه نمود:

تجهیزات الیافی (هارنس، اسلینگ، طناب و…) 10/1 MBL

تجهیزات فلزی (کارابین، قرقره، صفحه تقسیم و…) 5/1 MBL

3. SWL (Safe Working Load) بار ایمن کار:

میزان باری که در صورت اعمال آن مقدار ابزار به صورت کاملا ایمن قرار خواهد داشت. بر اساس قانون LOLER این مقدار در دو قسمت زیر تعیین می گردد:

الف) حالت عادی: بار ایمن کاری برابر است با یک نفر (120 کیلوگرم)

ب) حالت نجات: بار ایمن کاری برابر است یا دو نفر (250 کیلوگرم)

اطلاعات تماس

تلفن : 33443863-021

موبایل : 09128930060

موبایل : 09126801556

ایمیل : info@co7.ir

سئوالات متداول

تکنیک های اولیه و مانورها(دسترسی با طناب،راپل)ROPE ACCESS


طول طناب برای تجهیزات شخصی
( توجه داشته باشید طناب ها هنگامی که گره می خورند کشیده می شوند )
طول دم گاوی های کوتاه همراه کارابین باید فقط تا ارتفاع شانه باشند. مثلا برای یک عبور عرضی Traverse دم گاوی بلند به همراه کارابین نیز هنگامی که از آن آویزان هستند می بایست در دسترس باشد . طناب ابزار حمایت می بایست به اندازه ای باشدکه هنگامی که از آن آویزان هستید ابزار در دسترس باشند . اتصال ابزار صعود و دسته دار می بایست به اندازه ای باشد که در حالتی که از ابزار آویزان هستید، بتوانید آن را بگیرید. طریقه صحیح حلقه پا زمانی است که با ایستادن روی حلقه پا ابزار صعود دسته دار کمی بالاتر از ابزار صعود جناغی شما واقع شده باشند . پیشنهاد می شود که حداقل 3/75mm آن طرف گره روی دم گاوی پس از بسته شدن گیر بماند. برای صعود و حرکت با ابزارهای کمکی ترجیحا از 3 دم گاوی (یک کوتاه و 2 بلند) استفاده کنید .

استفاده و کاربرد ابزار شانت SHUNT ( دسترسی با طناب،راپل )
شانت ابزاری است که در روال و رویه های دسترسی با طناب به ثبت رسیده است و در حال حاضر مناسب ترین و کاربردی ترین ابزار حمایتی می باشد. ضروریست که کاربران از خطرات احتمالی استفاده غلط از این ابزار آگاه باشند. چکیده اطلاعات زیر خطرات آشکاری است که در صنعت دسترسی با طناب از شانت بعنوان ابزار حمایتی استفاده شده است . شانت یک ابزار ایمنی فرود می باشد که به هارنس از طریق یک دم گاوی دینامیکی به یک طناب مجزا (طناب ایمنی یا حمایتی) متصل می شود شانت شوک بارهای دینامیکی را جذب (با سرخوردن روی طناب به تدریج انرژی را جذب می کند) و بعلاوه سرعت سقوط را آهسته می کند . هیچ چیز نباید مانع از حرکت آزادانه ابزار به سمت پایین شود . هرگز بند شانت را هنگام سقوط از شدت ترس چنگ نزنید و از گرفتن بدنه ابزار در هنگام فرود یا کار کردن خودداری کنید. توجه داشته باشید که بادامک ابزار در اثر فشار بدن یا هر چیز دیگری آسیب ندیده باشد. Petzl پیشنهاد می کند که گره ها را روی طناب ایمنی به جای زیر شانت کاملا در انتهای آن ببندید گره ها مانع از سر خوردن ابزار می شوند ولی یک گره کاملا در انتهای ابزار می تواند جان شما را نجات دهد. در صنعت دسترسی به طناب شانت باید روی یک طناب مجزا و مستقل استفاده شود، مگر آنکه طناب دولا باشد به اطلاعات تولید کننده شانت مراجعه کنید .
شانت معمولا با یک بند کشیده می شود در صورت مواجه شدن با مشکل این بند باید آزاد شود (مثلا شیئی سقوط کرده و به کاربر برخورد کرده باشد یا طناب کاری قطع شده باشد) اگر بند شانت بدون گره در انتهای آن باشد و بین دو بند انگشت گرفته شود رها کردن شانت بسیار راحت تر می باشد. این امر کاملا به این مفهوم است که شما بی اختیار ابزار را رها کرده حین اینکه از ایمن ترین راه ممکن از آن استفاده می کنید . بند شانت همیشه باید کوتاه باشد (تقریبا 8 cm یا کوتاهتر) و ترجیحا بدون گره انتهایی پیشنهاد می شود که موقعیت های سقوط را جهت افزایش توسعه قابلیت آزاد کردن بند شانت تمرین کنید . شانت همیشه باید بالای کاربر با حداقل احتمال فاکتور سقوط قرار بگیرد . در حالت صعود باید از این موضوع مطمئن حاصل کنید . شانت می بایست همیشه جایی بالاتر از بالاتنه شما قرار بگیرد .
بعضی افراد هنگام صعود شانت را به دنبال خود می کشند تا تصادفا جا نماند از یک کارابین اضافی برای اتصال کارابین شانت به ابزار صعود دسته دار می توانید استفاده کنید باید توجه شود که این امر موجب اختلال در عملکرد شانت نشود .

رها کردن شانت از زیر بار
ابتدا بررسی کنید که این تنها اتصال ایمنی شما نباشد! آسان ترین روش برای رها کردن شانت بلند شدن و بی وزن کردن آن است .
بدنه شانت را به سمت پایین بکشید. کج کردن بادامک شانت می تواند موثر باشد خصوصا زمانیکه طناب زیر شانت دارای وزن باشد (روی طناب را به پایین بکشید) اگر بار سنگینی بر روی آن نهاده شده باشد، کارابینی را از ابزار صعود دسته دار (یا از پله رکاب Etrier استفاده کنید) به حلقه بند شانت در پشت بادامک آن متصل کنید روی حلقه پا بایستید . ترجیحا ابزار صعود دستی را به ریسمان یدکشی باریکی روی شانت متصل کرده و بر روی حلقه پا بایستید. توجه داشته باشید که شانت معمولا روی طناب در جهت صحیح رو به بالا باردار است .

استفاده از دم گاوی ها
استفاده از دو اتصال مجزا یک اصل و قانون می باشد. این امر به آسانی با استفاده از دو دم گاوی حاصل می شود و ضمن اینکه دم گاوی دیگری نیز وجود دارد، یکی متصل به ابزار صعود دستی و یکی متصل به ابزار پشتیبان .

استفاده از دم گاویها در هنگام فرود
در بالا، هنگامی که توسط دم گاوی ها به کارگاه متصل هستید، کاربر ابزار فرود را به طناب کاری متصل کرده و بررسیهای زیر را قبل از باز کردن قفل آن انجام می دهد:  “کنترل قبل از فرود”
توجه کنید که طناب ابزار فرود درست قرار گرفته باشد .
توجه کنید که پیچ کارابین ابزار فرود کاملا بسته شده باشد و ترجیحا ضامن آن به سمت شما باشد تا به آسانی بتوانید آن را بررسی کنید و سیستم پیچش آن به سمت پایین باشد. (مثلا به ندرت پیش می آید که بر اثر جاذبه زمین باز شود) این مورد در عملیات های امداد و نجات مفید و کارآمد می باشد .
توجه کنید که دستگیره ایمنی ابزار فرود کاملا بسته باشد .
اطمینان حاصل کنید که ابزارهای پشتیبان بر روی طناب ایمنی شما و در فعالیت صحیح با ضامن کارابین بسته شده قرار گرفته باشند – قبل از آنکه از روی لبه پایین آمده یا شروع به فرود کنید.
برای اطمینان از آنکه طناب کاری، طناب ایمنی و دم گاوی ابزار حمایت در هم گیر نکرده باشند، آویزان شدن روی دم گاوی متصل به لبه می تواند راحت باشد (ولی همیشه موثر و مناسب نیست)
در هنگامی که ابزار فرود و ابزار پشتیبان متصل هستند، وزن روی دم گاوی کوتاه می باشد، بنابراین احتمال هر گونه سقوطی را کاهش می دهد، دم گاوی بلند نیز متصل است ولی باری بر روی آنها نیست. هنگامی که آماده فرود هستید، دم گاوی کوتاه جدا شده و وزن بر روی ابزار فرود می آید . نگاه داشتن دم گاوی بلند تا آخرین لحظه موجب می شود که یک بررسی ایمنی را جهت اطمینان از بارکشی صحیح ابزار فرود و ابزار حمایت داشته باشید .
اخطار! تسمه های چانه، مو، دستکش ها، لباس و غیره به راحتی در ابزار فرود گیر می کنند. خلاص شدن از این حالت معمولا از طریق ایستادن بر روی ابزار صعود دسته دار و بی وزن کردن ابزار فرود می باشد .

تعویض ابزارها


فرود به صعود
توقف کرده و ابزار فرود را قفل کنید. تا جاییکه دم گاوی ابزار حمایتی کشیده می شود آن را در بالا قرار دهید. ابزار صعود دسته دار را روی طناب تقریبا 30cm بالاتر از ابزار فرود قرار دهید. ضامن روی ابزار صعود جناغی را برای مانور و حرکت بعدی باز کنید. روی حلقه پا بایستید و ابزار صعود جناغی را بالای ابزار فرود وصل کنید. کمی صعود کنید تا فضایی بین ابزار فرود و ابزار صعود جهت آزادسازی ابزار فرود ایجاد شود .
هر دو ابزار را، قبل از برداشتن ابزار فرود چک کنید و ابزار پشتیبان را بالاتر برده و به صعود ادامه دهید .

صعود به فرود
ابزار پشتیبان می بایست درست بالاتر از ابزار صعود جناغی باشد . ابزار فرود را سریعا زیر ابزار صعود جناغی متصل کرده و آن را قفل کنید . کنترل کنید که ابزار فرود در جهت صحیح بر روی طناب وصل شده باشد. ابزار صعود دسته دار تقریبا تا 10CM بالای ابزار صعود جناغی حرکت دهید. روی حلقه پا بایستید، ابزار صعود جناغی را آزاد کرده و به آرامی روی ابزار فرود بنشینید . مطمئن شوید که کارابینها و ابزار فرود به درستی نصب شده اند .
این فرایند اطمینان می دهد که طنابهای ایمنی ابزار صعود دسته دار یا ابزار پشتیبان عمدا باردار نشده اند. اگر هر گونه تردیدی در خصوص اتصال ابزار فرود و کارکرد آن دارید می توانید آن را در این مرحله کنترل کنید.
ابزار فرود دسته دار را جدا کرده و آن را به هارنس متصل کنید. ابزار حمایت (شانت) را در موقعیت صحیح خود قرار دهید و قفل ابزار فرود را باز کرده و فرود بیایید .
پیچش میانی (کارگاه میانی) – برای اجتناب از ساییدگی، خراشیدگی یا تغییر جهت طناب .

فرود
تا رسیدن به کارگاه میانی فرود آمده و در صورت لزوم ابزار فرود را قفل کنید .
دم گاوی کوتاه را به کارابین کارگاه Maillon تا حلقه طناب گیره متصل کنید .
تا زمانی که وزن بر روی دم گاوی کوتاه بیافتد به فرود خود ادامه دهید، طناب اضافی فرود را برای جداسازی بهتر بکشید .
و مقداری از طناب را برای جداسازی راحت تر ابزار فرود آزاد سازید. در صورت لزوم (اختیاری) دم گاوی بلند را به گیره یا حلقه آزاد بالای گیره متصل کنید. ابزار فرود را آزاد کنید و سریعا به طناب کاری پایین گره کارگاه میانی متصل کنید .
طناب بالای ابزار فرود را کاملا بکشید تا به کارگاه نزدیک شود و آن را قفل کنید . در حالیکه اتصال دم گاوی را به کارگاه میانی حفظ کرده اید، ابزار حمایتیتان را به طناب پایینی منتقل کنید. هر گونه تاب خوردی یا پیچش در طنابها را کنترل کنید. بسیار ضروری و مهم است که شما دو نقطه اتصالی مجزای خود را هنگام باز کردن ابزار داشته باشید .
برای جداسازی دم گاوی کوتاه روی لبه مناسب بلند شوید یا اینکه یک پا یا زانوی خود را در حلقه (لوپ) طناب بگذارید .
اگر این حالت نامناسب است ابزار صعود دسته دار به یکی از طنابهای زیر کارگاه متصل کرده و روی تسمه پا رکاب آن بلند شوید. دم گاوی و حلقه پا را باز کنید .
ابزار فرود و ابزار حمایتی را قبل از باز کردن دم گاوی بلند کنترل کنید و به فرود ادامه دهید .


صعود
درست در زیر گره بایستید توجه کنید که باز کردن یک ابزار صعود که کاملا در گره گیر کرده است بسیار دشوار است. دم گاوی بلند را به کارابین مایلون کارگاه یا حلقه طناب ایمنی طناب متصل کنید. اگر دم گاوی را بتوانید به هر دو اتصال متصل کنید آن وقت به عنوان دو نقطه ایمنی بسیا مناسب است .
ابزار حمایتی را به طناب بالایی تا جائیکه دم گاوی ابزار حمایتی کشیده شود منتقل کنید. دقت کنید که دم گاوی با طناب کاری یا طنابهای دیگر پیچ نخورند .
روی حلقه پا بایستید و ابزار صعود جناغی را به طناب بالایی اتصال دهید. تا جاییکه می توانید طناب را از میان آن بکشید .
ابزار صعود دسته دار را به بالای طناب منتقل کرده و کمی صعود کنید. دقت کنید که حلقه پا و طناب کاری یا طناب حمایتی پیچ نخورند . ابزار صعود و حمایتی را کنترل کنید و بعد دم گاوی را آزاد کنید .
معمولا بهتر است که ابزار صعود جناغی را قبل از انتقال ابزار صعود دسته دار به طناب بالایی منتقل کنید. انتقال ابزار صعود دسته دار به طناب بالایی در ابتدا نشان دهنده این موضوع است که بی وزن کردن ابزار صعود جناغی به دلیل کشیدگی طناب دشوار است .
ایجاد انحراف، جهت جلوگیری از ساییدگی یا جای گیری نامناسب طناب

فرود
تا کارابین انحراف فرود بیایید، در صورت امکان کمی هم پایینتر بیایید. هرگز تا زیر انحراف فرود نیایید . ابزار فرود را قفل کنید .
انحراف را به جلو بکشید تا آن را بی وزن کرده و کارابین آن را از دو طناب در زیر ابزار فرود باز کرده و به طنابهای بالای آن منتقل کنید .
در صورت نامناسب بودن انحراف یا در صورتیکه با رها کردن آن دیگر قادر به دسترسی به آن نباشید، ابزار فرود را قفل کرده انحراف را بکشید . یک دم گاوی به کارگاه انحراف متصل کنید. این امر مانع خارج از کنترل شدن انحراف یا تاب خوردن می شود. هیچ گونه ابزار فرود، صعود یا پشتیبانی به انحراف اضافه یا کم نکنید. همه آنچه که لازم است انجام گیرد جداسازی و جایگزینی کارابین است. خود کارگاه یا تسمه Deviation چندان محکم و قوی نیست. بنابراین بسیار مهم است که روی تسمه انحراف آویزان نشوید. در صورتیکه خیلی پایین تر از انحراف فرود آمدید تا از انحراف عبور کنید دوباره کمی به بالا صعود کرده تا فاصله کوتاه شود. توجه داشته باشید از طنابی که به کارگاه اصلی در بالا متصل است بالا روید نه طنابی که از میان انحراف عبور کرده است .

صعود
تا کارابین انحراف صعود کرده و به آرامی آن را به سمت بالا ببرید. انحراف را به منظور بی وزن کردن آن بکشید و کارابین را به سمت انحراف هل داده یا از هر دو طناب آزاد سازید. در صورت ضرورت قبل از آزاد کردن طنابها از یک دم گاوی به کارگاه انحراف متصل کرده تا مانع خارج شدن انحراف یا تاب خوردگی شما شود. هر دو طناب را از پایین بکشید و آنها را در کارابین انحراف قرار دهید.
هرگز ابزارهای صعود یا پشتیبان را از طناب جدا نسازید. تمام چیزی که نیاز است انجام دهید جدا کردن و جایگذاری آن می باشد. هنگامی که دم گاوی را آزاد می سازید طنابهای زیرین کارابین انحراف را نگه دارید تا به آرامی رها شوند و از تحت کنترل بودن عملیات اطمینان پیدا کنید.

فرود با استفاده از ابزار صعود: (Down Prossiking)
این مانور در تعویض ابزارها، عبور از گره ها و کارگاه میانی مفید و کاربردی می باشد. به ندرت ملزم به فورد با ابزار صعود در مسافت بیش از یک متر می شویم. مگر در امداد نجاتها آنچه که باید انجام شود بارگیری و بی بارسازی عادی ابزار با ترتیب معکوس می باشد. دقت کنید که فقط باید بادامک را حرکت دهید نه زبانه ایمنی آن را در غیر این صورت ابزار صعود از طناب جدا می شود. ابزارهای صعود را به آرامی به منظور آزاد کردن دندانه ها قبل از حرکت آنها کمی تکان دهید. ابزار صعود دسته دار را حدود10cm بالاتر از ابزار صعود جناغی آورده و به آرامی روی آن بلند شودید. برای حفظ تعادل بیشتر ابزار صعود دسته دار را با دست چپ نگه دارید. هم زمان با نگه داشتن ابزار صعود دسته دار با دست چپ و به آرامی بلند شدن روی آن با انگشت دست راست را روی بادامک ابزار صعود جناغی قرار داده و آن را به پایین فشار دهید.

هدف فشار دادن بادامک به پایین و آزاد کردن طناب داخل پوشش فلزی اطراف آن می باشد. اگر این کار درست انجام شود ابزار صعود روی طناب به پایین سر می خورد بطوریکه شما به آرامی می توانید بنشینید. اگر درست انجام نشود صدای قرچ قرچ دندانه های بادامک روی پوسته طناب و یا عدم توانایی در حرکت را خواهید داشت.
انجام این تکنیک مستلزم رعایت ترتیب درست و صحیح ایستادن فشار دادن بادامک به پایین نگه داشتن در مکان درست، نشستن و رها کردن دندانه ها می باشد. ابزار صعود دسته دار را مثل قبل قرار داده و در صورت نیاز ترتیب را برای قدمهای کوتاه بکار ببرید.

صعود با ابزار فرود
برای بالا رفتن یا طی کردن مسافتهای کوتاه، این امکان وجود دارد که از ابزار فرود به عنوان ابزار صعود استفاده کنیم.
ابزار صعود دسته دار در بالای ابزار فرود قرار می گیرد ابزار فرود را از حالت قفل آزاد کرده و همزمان که روی حلقه پا می ایستید طناب را از سمت آزاد آن به صورت قائم به بالا می کشید بعد طناب خود از میان ابزار فرود سر خواهد خورد (حرکت می کند) با نشستن ابزار فرود قفل خواهد شد. ابزار صعود دسته دار به سمت بالا هل دهید و همین عملیات را تکرار کنید. بخاطر داشته باشید که ابزار فرود را هنگامی که کار صعودتان تمام شد قفل کنید.

انتقال طناب – به – طناب عریض
اصل اساسی نگه داشتن اتصالات ایمنی در هر دو طناب کاری و ایمنی در هنگام جدا کردن و جایگزینی ابزارها می باشد.
(مثلا چهار اتصال – دو اتصال بر روی هر کدام از طنابها)

فرود
توقف کرده و ابزار فرود را قفل کنید. طناب کاری جدید را در ابزار صعود جناغی قرار دهید. ابزار صعود دسته دار را روی طناب کاری جدید درست بالای ابزار صعود قرار دهید.
یک گره (گره سر دست یا پروانه ای) روی طناب ایمنی جدید در همان ارتفاعی که ابزار صعود شما قرار دارد ایجاد کنید.
دم گاوی کوتاه را به حلقه آن متصل کنید (یا ابزار حمایتی دوم را به طناب ایمنی جدید متصل کنید) فرود بیایید (چرا که آسانتر است) یا بالا بروید تا جاییکه ابزار جناغی باردار شود و ابزار فرود بی بار شود. در صورت بالا رفتن بسیار مهم است که توجه داشته باشید که حتی مقدار کمی طناب هم در طناب حمایتی جمع نشود. به زاویه طنابهای باردار و تقسیم نیروها توجه داشته باشید.
ابزار فرود را جدا ساخته و سریعا به طناب جدید زیرا ابزار صعود جناغی متصل و آن را قفل کنید.
ابزار پشتیبان را از طناب ایمنی اولی باز کرده و به طناب ایمنی جدید متصل کنید و بعد از آن فقط اگر به صورت عمودی روی ابزار صعود آویزان می بودید می توانید دم گاوی را آزاد کرده و گره ای که برای اتصال دم گاوی بسته بودید باز کنید.

صعود
روش بسیار ساده تر آن است که مثل بالا به حالت فرود تعویض ابزار کرده و موارد فوق در حالت قبل را انجام دهید.
توصیه عمومی: در هر زمان که دم گاوی ها و طناب ها دچار پیچ خوردگی شدند یا مجبور به جابجایی ابزارها هستید و هیچ نقطه کارگاهی برای دم گاوی نیست، سریعا یک حلقه در زیر طناب به عنوان یک نقطه اتصال ایجاد کنید. بجای این می توانید ابزار فرود را باردار کرده و آن را قفل کنید. بنابراین اتصالات مجزا در هر کدام از طناب ها خواهید داشت.

حلقه/ گره
در مسیرهای عرضی بسیار شیب دار یا طناب حلقه شده بزرگ، کاربر از طناب کاری با استفاده از ابزار حمایت روی طناب ایمنی پایین می آید. قبل از رسیدن به انتهای حلقه هر دو ابزار صعود به سمت دیگر قسمت بالای طناب کاری متصل هستند و یک دم گاوی به گره در سمت دیگر قسمت بالای طناب پشتیبان متصل می شود. به جای یک گره، ابزار پشتیبان دوم می تواند استفاده شود.
از این تکنیک می توان به عنوان انتقال طناب به طناب نیز استفاده کرد.

عبور از گره


فرود
در صورتیکه ارتفاع فرود بسیار زیاد باشد، بکار بردن دو طناب با یکدیگر می تواند ضرورت داشته باشد. هر زمان که امکان داشت طناب ها را توسط یک کارگاه میانی بهم متصل می کنند.
یک گره حلقه ای سریعا زیر گره اتصال دو طناب به منظور ایجاد نقطه اتصال (که تنها فقط در حالت صعود استفاده می شود) بسته می شود. روی گره فرود بیایید .ابزار فرود از گره عبور نخواهد کرد، بنابراین نیازی به قفل کردن نمی باشد.
هر دو ابزار صعود را روی طناب بالای ابزار فرود قرار دهید .
به اندازه ای روی طناب صعود کنید که بتوانید ابزار فرود را جدا سازید.
ابزار فرود را به سرعت به زیر گره انتقال دهید، تا آنجا که ممکن است طناب اضافی را از میان آن بکشید و ابزار را قفل کنید . کنترل کنید که طناب در ابزار فرود به درستی قرار گرفته باشد.
به اندازه ای که ابزار صعود جناغی درست در بالای گره نرسیده و ابزار دسته دار 10CM بالای آن باشد به سمت پایین فرود بیایید. روی حلقه پا بایستید، ابزار صعودی جناغی را جدا ساخته و با دقت به سمت ابزار فرود به پایین بنشینید، اطمینان حاصل کنید که باز کاملا صحیح روی ابزار فورد و کارابین قرار گرفته است. ابزار صعود دسته دار را جدا ساخته و به هارنس متصل کنید.
اگر گره ای در روی طناب ایمنی باشد یک دم گاوی به حلقه ایمنی زیر گره متصل کنید. ابزار پشتیبان را از بالای گره به پایین گره منتقل کرده و دم گاوی را رها سازید قفل ابزار فرود  را باز کرده و به فرود ادامه دهید.

صعود
بسیار آسانتر از فرود می باشد.
درست در زیر گره توقف کرده و یک دم گاوی به حلقه ایمنی در روی طناب کاری وصل کنید.
ابزار صعود دسته دار را به 20cm بالاتر از گره منتقل کنید. تا جاییکه ابزار صعود جناغی درست در زیر گره قرار بگیرد.
دوباره روی حلقه پا در جاییکه دست خود را دور طناب گرفته اید برای حفظ تعادل بیشتر بایستید. و ابزار صعود جناغی را از زیر گره به بالای گره منتقل کنید.
تمام ابزارها را کنترل کنید و بعد دم گاوی را جدا ساخته و به صعود ادامه دهید.
در صورت وجود گره روی طناب ایمنی، یک دم گاوی به حلقه ایمنی دز یر گره متصل کنید. ابزار پشتیبان را از زیر گره به بالای آن منتقل کرده و آنگاه دم گاوی را جدا کنید. 


محافظ های طناب


فرود
عبور از محافظ های طناب پیچیده شده با باز کردن قفل قسمت بالای محافظ و باز کردن آن انجام می شود. درست تا زیر محافظ طناب فرود آمده ابزار را قفل کنید و با دقت محافظ را مجددا نصب کرده و هر گونه پوششی را روی طناب کنترل کنید. ممکن است محافظ طناب به سازه یا به یک طناب با گره پروسیک متصل باشد. در این حالت نیاز است که محافظ طناب را از طناب جدا کرده و در بالای ابزار فرود در موقعیت صحیح قرار دهیم.

صعود
این حالت بسیار آسان می باشد ولی بعد از عبور، کنترل کنید که محافظ طناب در موقعیت صحیح و درست خود قرار داشته باشد، هیچ ابزاری را از طناب جدا نسازید.
صعود/ فرود زاویه دار (تراموای هوایی/ مسیرهای کابلی/ طناب راهنما):
توجه و آگاهی تنها نیاز مهم در این عملیات می باشد.
طنابهای قطری کشیده شده افزون بر طنابهای کاری و ایمنی بکار گرفته می شوند.
دو طناب برای حرکتهای قطری بکار می رود. صعود و فرود معمولی روی طنابهای کاری و ایمنی هم با دم گاوی ها و هم با اتصال قرقره به طناب کشیده شده، امکان پذیر است. 
طنابهای کشیده شده با سیستم کارگاهی قابل آزاد شدن، بهترین کارگاه ها می باشند.

تکنیک های عبور هم تراز
استفاده از دم گاوی ها در عبورهای عرضی: 
هنگامی که در امتداد یک عبور عرضی هستید، دم گاوی ها یا به نقاط کارگاه یا به طنابهای ثابت متصل هستند. در صورت امکان دو نقطه اتصال و دو طناب که باید به کارگاه متصل باشند، لازم می باشد. هر کارابین را به هر طناب برای امنیت بیشتر متصل کنید. سه دم گاوی نیاز است که در هر حال دو نقطه اتصال را هم زمان داشته باشیم. در صورتی که از یک طناب مستقل در عبور عرضی استفاده کردید، در مواردی که امکان سقوط وجود نداشته باشد، آن وقت یک نقطه اتصال نیز قابل قبول است. به دو دم گاوی در تمام حالات برای یک اتصال نیاز خواهیم داشت.
به محض رسیدن به نقطه کارگاه، دم گاوی ها یکی در میان به نوبت به منظور حفظ تعداد صحیح اتصالات در همه زمان ها عبور داده می شوند تا یک نقطه اتصال را در هر حالت حفظ کنند.
عبور عرضی با استفاده از تسمه ها  
در همه حالات دو اتصال مجزا را داشته باشید.
تسمه ها یا کابل های فولادی (استیل) در طرف سازه ها به منظور ایجاد موقعیت صعود افقی در حالی که از این تسمه ها آویزان هستیم، می باشند.
این روش یک تکنیک سریع و کارآمد دسترسی می باشد در صورتی که خود سازه مانعی نداشته باشد.


روش 1- بدون هیچ ابزار اضافی:
یک کارابین از حلقه D مانند اتصال مرکزی هارنس و یک دم گاوی نیز به دور هر دو طناب عبور عرضی متصل کنید. این دو اتصال تمام آنچه که در عبور هم تراز به آن نیاز دارید، می باشد. حرکت کردن در امتداد مسیر عرضی با کشیدن طناب با دست امکان پذیر می باشد.
اغلب رفتن به سمت بالا به علت سراشیبی مشکل می باشد – هر حرکتی به سمت بالا موجب سرخوردن به پایین می شود.
برای مقابله با این امر ابزار صعود دسته دار روی طناب قرار داده و حلقه پا را از میان کارابین جهت اتصال حلقه D به طنابها متصل می نماییم. ایستادن روی حلقه پا موجب حرکت در جهت بالا با استفاده از ابزار صعود دسته دار را فراهم می سازد.

روش 2- قرقره های اضافی نیاز است :
این تکنیک با استفاده از یک قرقره پشت سر هم (دو قرقره در یک راستا) روی یکی از طناب ها که توسط یک کارابین از حلقه هارنس به قرقره و یک کارابین اضافی از حلقه میانی به یک قرقره مینی تراکشن که روی طناب دوم قرار می گیرد، عمل می کند.
حرکت فقط در یک جهت امکان پذیر می باشد.
یک دم گاوی به طناب بالایی متصل می شود‌(مجاور مینی تراکشن) – که به عنوان ایمنی و پشتیبان عمل می کند.

برای جداسازی سیستم، اطمینان حاصل کنید که نقاط اتصال اضافی قبل از جدا کردن کارابین از هارنس و از قرقره ایجاد شده اند که کاربر بتواند از سیستم دور شود.

نجات/ سیستمهای بالاکشی (دسترسی با طناب ROPE ACCESS) راپل : کار در ارتفاع


نجات با بکارگیری ابزار مصدوم Snatch Rescue :
قبل از انجام عملیات نجات، ضروری است شخص کاربر خود را به خطر نیاندازد. آسیبهای معلق بودن در نظر گرفته شود و در ضرورت لزوم سرویسهای اورژانسی فراخوانده شده تا به این گونه آسیبها رسیدگی شود.توجه کنید که کدامیک از خدمات اورژانسی مورد نیاز است (در صورت نیاز) و اطلاعات مربوط به آسیبهای مجروح و شرایط آنها (مثلا مدت زمانی معلق بودن) به آنها داده شود
موقعیت: کاربر، آسیب دیده یا در شرایط بی ثباتی معلق بوده و به امداد از ناحیه فرود توسط ابزار فرود نیاز دارد .
امداد بر روی یک مجموعه از طنابهای جدا انجام می شود. در بسیاری از مواقع شاید مجبور شویم از طناب ایمنی فرود رفته (اگر ابزار پشتیبان مجروح قفل شده باشد آنگاه فرود (down prussinking) معکوس می بایست استفاده کرد) و ابزار حمایت امدادگر باید بر روی طناب کاری مجروم قرار داده شود
در ارزیابی های IRATA دو طناب جدا استفاده می شود در حالیکه قابلیت انجام عملیات امداد و نجات تنها با استفاده از طناب مجروح مفید بوده و در طول این دوره این امر نشان داده می شود. علاوه بر این امدادگر شاید در زیر مجروح بوده و مجبور به بالا رفتن و رسیدن به بالای مجروح شود .
همچنین امکان دارد که به مجروح متصل شویم و از ابزارهای او برای فرود استفاده کنیم قبل از اجرای این عمل کنترل کنید که تجهیزات او آسیب ندیده باشد و درست عمل می کند .

کنترل با دقت برای هر گونه آسیب دیدگی (امداد اولیه)  :
سیستم گردش گری تنفس هوا مجروح را بلند کرده و درست قرار دادن و نگه داشتن او در این حالت مهم می باشد آسان ترین روش کشیدن قسمت سینه ای هارنس مجروح در جهت ابزار فرود او می باشد. در حین این عمل مواظب باشید مراقبت از مجروح را به یاد داشته باشید
نکته: مهم است که دو اتصال مجزا را به مجروح در حین عملیات امدادرسانی داشته باشیم .
اطمینان حاصل کنید که هر دو طنابهای امدادگر و مجروح از مسیر کنار گذاشته شده اند قبل از اینکه هر گونه اتصال را برقرار سازید. گیر کردگی طنابهای بین مجروح و امدادگر در صورتی که بعدا بخواهند جدا شود خود می تواند مشکل ساز باشند. از پشت کارابین ابزار فرود امدادگر یک کارابین تکی که آنگاه به اتصال سینه ای مجروح متصل می شود، متصل کنید. این یک نقطه اتصال می باشد. (ممکن است لازم شود برای رسیدن به موقعیت مناسب به آرامی فرود بیایید)
این روش اتصال دو تابع را در بر دارد: گرفتن وزن مجروح و عمودی نگهداشتن او همزمان اگر یک کارابین کوتاه است از دو کارابین استفاده کنید .
برای دستیابی به دومین نقطه اتصال امدادگر ابزارهای پشتیبان مجروح را از طناب باز کرده و آن را به اتصال حلقه ای D شکل اصلی متصل کنید .
مطمئن شوید ابزارهای پشتیبان امدادگر زیاد بلند نباشد و از طرفی دیگر تحمل وزن دو نفر را شاید به منظور مانورهای اضافی برای آزاد کردن آن داشته باشد .
امدادگر ابزار فرود مجروح را باز کرده و او را بر روی ابزار فرود خود قرار می دهد .
به منظور عملیات امداد ابزار فرود باید اصطکاک اضافی در زیر ابزار فرود داشته باشد تا یک فرود راحت و کنترل شده را داشته باشیم .
امدادگر در حین فرود مجروح را با قلاب کردن پاهایش به دور او محافظت می کند. هنگامی که پای امدادگر به زمین برسد عملیات امداد خاتمه یافته و ابزار فرود را باید قفل کرد .
با باز کردن کارابین روی ابزار فرود به امدادگر اجازه می دهیم که خود را از سیستم آزاد کرده در حالیکه هنوز مجروح را در حالت نیمه عمودی نگه داشته و بدون فشار آوردن به پاها و ایجاد آسیب ناشی از معلق بودن. این عملیات با امدادرسانی توام می باشد .
به یاد داشته باشید هرگز خود را به خطر نیندازید

آسیبهای معلق بودن – چه می باشد ؟
آسیب معلق بودن موقعیتی می باشد که در آن شخص از هارنس آویزان بوده و حالتی مثل تهوع، عرق سرد، رنگ پریدگی، زنگ زدن گوشها، تاری دید، سرگیجه، حالات غش و از دست دادن هوشیاری و در نهایت مرگ را تجربه می کند این موقعیت خصوصا برای تاثیر گزاری بر شخصی که در هارنس بدون حرکت معلق بوده پیش می آید برای مثال هنگام آسیبهای شدید و یا عدم هوشیاری .
در زمان معلق بودن حرکت خون در نقاط فوقانی بدن مانده و قادر به حرکت به سمت قلب نبوده و باعث افت فشار شده که بسیار خطرناک بوده و منجر به شوک به مغز (و سایر اورگانهای بدن) شده به این دلیل که اکسیژن کافی را به آنها نمی رساند. در موقعیت عادی در روی زمین، باعث غش کردن می شود . در صورتی که شخص افتاده باشد و امدادگر پاهای او را گرفته باشد حرکت دادن پاها به مفید می باشد – سرعت به پایین رساندن مجروح در اولویت می باشد .
فاکتورهایی که بر درجه ریسک معلق بودن تاثیرگذار است :
• ناهوشیاری
• قادر نبودن به تکان دادن پاها برای به حرکت انداختن سیستم گردش خون
• شوک ناشی از حادثه
• درد: تراز نبودن و راحت نبودن هارنس/ آسیب دیدگی ها
• مراحل روانشناسی
• کم آبی بدن
• فرسودگی
• کاهش گلوکوز، اکسیژن خون و افزایش مقدار دی اکسید کربن خون
• شخصی با بیماریهای مثل بیماری های تنفسی درگیر باشد
هر گونه حرکت نامناسب شخص با جمع شدگی خون در نقاط فوقانی بدن می تواند موجب مشکلات کشنده قلبی شود (شوک مغز) باید مراقب باشیم که مجروح را قبل از توصیه های پزشکی، از حالت معلق بودن آزاد نکنیم .

Aid Climbing – صعود با استفاده از ابزار کمکی

این تکنیک شامل صعودهایی است که سازه ها عمودی یا هم تراز قرار دارند و نقطه اتصال مناسبی ندارند. اغلب دو پله رکاب یا نردبانهای تسمه ای جهت ایستادن متصل به کارابینهایی که به بلتها یا سایر نقاط کارگاه ها متصل هستند، بکار می روند
یک روش آن جهت حفظ ایمنی، استفاده از یک طناب دینامیکی در حین کار می باشد (به ارتباطات مراجعه کنید) متناوبا و معمولا کاربر تنهاست و فقط از دم گاوی آویزان بوده و از پله رکاب Etrier برای حرکت استفاده می کند
1- کاربر روی پله رکاب Etrier برای حرکت استفاده می کند .
2- لنیاردهای حمایت باید به وسیله یک کارابین مجزا به کارابین کابل خود متصل شوند .
3- پله رکاب Etrier دیگری را به سمت کارابین بالایی بیاورید .
4- به بالا صعود کرده دم گاوی بلند را به کارابین فوقانی متصل کنید .
5- به عمل بالا رفتن/ حرکت کردن تا زمانی که دم گاوی کوتاه به کارابین فوقانی برسد ادامه دهید .
6- عملیات دوباره تکرار شود .
در صورتی که عملیات امداد رسانی را پشتیبانی می کنید، بسیار راحت تر می باشد که طناب ایمنی را از داخل تغییر داده به سمت جلو بکشید تا قبل از اینکه متصل کنید .
گاهی اوقات پله رکابها Etrier جهت بلندتر شدن نردبان به کار می روند .
یک دم گاوی بلند می تواند به هر کدام از پله رکابها به منظور راحتی و ایمنی در صورت مناسب بودن طول آن متصل شود. این امر از جدا شدن پله رکاب Etrier جلوگیری کرده و یک اتصال ایمن را ارائه می دهد. به هر حال اگر نیازمند یک اتصال طولانی هستید، اغلب بهتر آن است که ابتدا پله رکاب Etrier را نصب کرده و در صورت امکان دم گاوی ها را در اطراف برای ایجاد یک سیستم متصل کنیم. به خاطر داشته باشید که کارابین پله رکاب Etrier نباید سفت و بسته باشد اما دم گاوی آن باید کاملا بسته باشد. دقت کنید که کلیه پیچهای کارابین هایی که به هم متصل هستند کاملا بسته باشند .
در تراورسهای افقی یک جفت طناب به کابلهای متصل شده به سازه و در حال حرکت وصل می گردد که مستقیما به کاربر متصل بوده این یک جفت طناب این امکان را می دهد که بعنوان امداد و نجات از آن استفاده شود .
نوع دیگری از Aid Climbing افقی که مرسوم تر است بکار بردن 3 دم گاوی به منظور حفظ 2 نقطه ایمنی مطمئن می باشد. در این روش از 2 دم گاوی بلند و یک دم گاوی کوتاه استفاده می شود. در تراورزهای افقی اتصال دو پله رکاب به هر کدام از دم گاویهای بلند (در دو طرف کاربر)، باعث سهولت در اجرای تکنیک و انتقال راحت تر دم گاوی کوتاه در حرکت می گردد .
می توان جهت سرعت بخشیدن به اجرای فرود و یا نجات یک جفت طناب به دم گاویها متصل کرد .

حمایت کردن Belaying
حمایت یک تکنیک ساده بوده و کاربر سطح 3 به منظور محافظت از سایر کاربران در حین صعود از سازه های ثابت مثل نردبان های عمودی، انجام می دهد .
شخص مورد حمایت در روی سازه بعنوان یک نقطه اصلی اطمینان حاصل می کند و به وسیله دست و پا صعود و فرود را انجام می دهد. در صورت سقوط در آن نقطه حمایت می شود .
سیستم حمایت در مواقع سر خوردن از روی سازه یا سقوط، کاربر را محافظت می کند .
ارتباطات
توانایی برقرار کردن ارتباط مناسب ضروری است. صدا زدنها یا برقراری ارتباط باید آسان، واضح و بدون اشتباه باشد .
صدا زدنهای استاندارد یا سیگنالهای صوتی بصورت زیر استفاده می شوند.
دو مفهوم ارتباطات در تمامی زمانها باید حفظ شوند .
روشهای ارتباطی زیر بمنظور راهنمایی بوده وجامع و فراگیر نمی باشند :
• کلامی
• بصری
• علائم و نشانه های دستی
• بانگ ها و اصوات
• کشیدن طناب
• رادیوی دو طرفه
• تلفن همراه (بعنوان آخرین وسیله)

اگر یکی از موارد ارتباط مهیا نباشد کار باید تا زمان ایجاد آن موقعیت به تاخیر بیفتد .

 بانگها و اصوات :
آژیر یا صوت طولانی و مداوم     امداد/ اورژانس
صوت کوتاه            ایست
دو صوت کوتاه            بالا
سه صوت کوتاه            پایین
این گزینه را به عنوان S.U.D به خاطر بسپارید (ایست، بالا، پایین)
صعود جلوگیری از سقوط (Fall Arrest Climbing):
Fall Arrest تکنیکی است که از لنیاردهای جذب انرژی و هارنس تمام بدن به منظور حرکت در اطراف و حول یک سازه بکار می رود. در صورت سقوط کاربر، تسمه ها از سقوط جلوگیری خواهند کرد. لنیاردهای جذب انرژی از هم باز شده و نیرو را روی نقطه کارگاه و کاربر تا حداکثر 6KN محدود می کنند .
جهت حرکت در اطراف سازه، یک لنیاردها دو قلو یا لنیارد Y شکل برای اطمینان از اتصالات دائم استفاده می شود . در حین عملیات Fall Arrest کاربر فقط به یک نقطه متصل است. دستها و پاهای کاربر نقش اتصالات دوم را بازی می کنند. اگر کاربر نیاز به استراحت یا نشستن را داشته باشد، آنگاه باید از لنیارد یا تسمه موقعیت کاری مثل ابزار گریلون  Petzl Grilonاستفاده کند. هرگز به روی لنیاردهای جلوگیری از سقوط Fall Arrest آویزان نشوید .
لنیاردهای جذب انرژی می بایست در بالای کاربر جایی که مقدور باشد و باید به اتصال جناغی یا حلقه پشتی متصل باشند